VOTA POBO VOTA

Encóntrome cun montón de xente que me di que non vai votar porque pensa que todos os políticos son iguais, e que non vai cambiar nada estea Mengano ou Fulano no poder. Esta xente (todos eles cultos e intelixentes que por algo son amigos meus) di que todos os políticos son mentireiros e corruptos e da igual a ideoloxía que profesen.
Non serei eu quen poña a man no lume por ningún candidato, se non a pon Mariano por Esperanza…sen embargo estou ben certa de que existen grados de honradez moi importantes que diferencian a uns dos outros, e que por mais que pretendan facerme crer que as diferencias entre esquerda e dereita xa non existen, eu as vexo continuamente. Importa a ideoloxía dun político ante o despido libre, a sanidade pública, a prohibición das vodas gays, o consentimento do vandalismo dependendo dos motivos que se aleguen (se é por botellón non vale, se é contra unha Herrikotaberna si), a planificación familiar, a liberdade de expresión, a calidade da ensinanza gratuita, e tantos outros temas
E digo eu…
Se estivera Fraga no poder, existiría este auxe da danza contemporáneaen Galiza?
Se estivera Quintana no poder resolveríase antes a crise do Prestige?
Se estivera González no poder mandaríamos soldados a Irak?
Se estivera a esquerda gobernando Italia, finaría antes a agonía de Eluana e o seu pai?
Se os alemáns non votaran a Hitler no seu momento, existiría o Holocausto, existiría o estado de Israel, vivirían en paz os palestinos?
As respostas a estas preguntas non existen, pero eu dende logo teño unha opinión clara.
A política inflúe nas nosas vidas amigos, así que vai votar, e non o fagas por Feijoo.

CABARETERAPIA

A mesma palabra é dunha musicalidade e dun conciso que case fai prescindible escribir nada máis, pero como doulle a tecla por diversión, e hoxe teño tempo, non ides a ter a sorte de que acabe aquí a cousa.
Pouca xente coñezo que non estivera nalgunha etapa da súa vida a tratamento por depresión ou ansiedade, o trankimazin é xa tan coñecido como a aspirina. Puxéronse de moda múltiples técnicas orientais de relaxación, Yoga, Tai Chi Chuan, Reiki, Chi Kung, Shiatsu, Feng Shui…e tantas outras de nomes extravagantes pero cun mesmo fin, conseguir un equilibrio mental que a nosa vertixinosa vida tambalea dun lado a outro.
Encántame probalo todo, pero a min, o que me vai ben, é o Cabaret.
O sábado actuamos na sala Capitol de Santiago, e non vexo o momento de poñerme esa roupa tan suxerinte, que doutro modo estaría retida nas paredes da alcoba. Maquillarme dun personaxe Divino, seguro de si mesmo, alegre, desenfadado, sen máis responsabilidades que deleitar os presentes coa súa inmensa presencia.
Por suposto ningunha terapia é boa sen un bo grupo. Somos un elenco moi dispar…tan diversa é a nosa formación artística, as nosas aspiracións, as nosas circunstancias que parece un milagre que formemos unha Cía. profesional.
Nuria, María Manero, María Polo, Debora (por certo terás ti as miñas bragas negras de puntillita?) Carla portuguesa, Carla de Figueredo, Yolanda e…GRAZAS NELSON!!!

TEMPUS

Xa pasou un mes dende que deu comezo o novo ano, e pasou unha semana dende que eu teño un ano máis. ¿A quen se lle ocurriu medir o tempo?
Seguramente cando comezou a agricultura foi cando nos vimos necesitados de medir o paso das lúas e a chegada de determinadas estrelas, pero é agora cando a medida do tempo comeza a rexer as nosas vidas en vez de ser un instrumento de axuda. Os días, os meses e os anos tiranizan os nosos actos dictando qué podemos e qué non podemos facer segundo o calendario esté nunha páxina ou outra.
O día 31 de decembro vémonos obrigados a cumprir un montón de rituais que alguén inventou, non teño moi claro en que ano se produciu ese excedente de uvas que instaurou a tradición, cando menos estrana, de comer unha uva con cada badalada do reloxo da porta do sol. Roupa interior vermella, ouro na copa, vestirse de gala, poñerse lazos de cores na boneca…
Tamén é gracioso, sobre todo agora con tanto cambio climático, cando a principios de Outubro aquí en Galiza fai un sol de carallo, e moita mellor temperatura que en Xullo e encóntraste con xente que non vai a praia, “Porque a min nestas datas xa non me presta” en fin…
Agora chega o Entroido, por fin comeremos filloas e orellas, porque claro, o resto do ano non se pode, menos mal que non pasa o mesmo cos bocatas de nocilla, mira que se alguén se lle da por instaurar a tradición de que só se pode comer bocatas de nocilla o primeiro venres de cada mes!!
Agora teño 31 anos e comezo a descubrir que xusto os 30 foron o último ano da miña xuventude, xa ves ti, dun día para outro hai un montón de subvencións, concursos, cursos e descontos os que xa non me podo presentar, haberá que esperar a xubilación para voltar a ter beneficios sociais.