viernes, 20 de febrero de 2009

CABARETERAPIA


A mesma palabra é dunha musicalidade e dun conciso que case fai prescindible escribir nada máis, pero como doulle a tecla por diversión, e hoxe teño tempo, non ides a ter a sorte de que acabe aquí a cousa.
Pouca xente coñezo que non estivera nalgunha etapa da súa vida a tratamento por depresión ou ansiedade, o trankimazin é xa tan coñecido como a aspirina. Puxéronse de moda múltiples técnicas orientais de relaxación, Yoga, Tai Chi Chuan, Reiki, Chi Kung, Shiatsu, Feng Shui…e tantas outras de nomes extravagantes pero cun mesmo fin, conseguir un equilibrio mental que a nosa vertixinosa vida tambalea dun lado a outro.
Encántame probalo todo, pero a min, o que me vai ben, é o Cabaret.
O sábado actuamos na sala Capitol de Santiago, e non vexo o momento de poñerme esa roupa tan suxerinte, que doutro modo estaría retida nas paredes da alcoba. Maquillarme dun personaxe Divino, seguro de si mesmo, alegre, desenfadado, sen máis responsabilidades que deleitar os presentes coa súa inmensa presencia.
Por suposto ningunha terapia é boa sen un bo grupo. Somos un elenco moi dispar…tan diversa é a nosa formación artística, as nosas aspiracións, as nosas circunstancias que parece un milagre que formemos unha Cía. profesional.
Nuria, María Manero, María Polo, Debora (por certo terás ti as miñas bragas negras de puntillita?) Carla portuguesa, Carla de Figueredo, Yolanda e…GRAZAS NELSON!!!

No hay comentarios: