viernes, 12 de diciembre de 2008

W.C.


Os temas escatolóxicos parécenme un mundo apaixoante e por descubrir. Nesa pequena estancia da nosa casa chamada baño poden pasar cousas moi interesantes, pero qué contar dos pequenos habitáculos aos que as necesidades, sempre inoportunas, te empuxan. Todos temos cousas que ocultar. Quen non mexou borracho nun parking sabéndose a salvo de todas as miradas, e ó acabar veu unha cámara grabando xusto enfrente do lugar elexido…e se votas unha cagada inmensa e olorosa nun bar e ó sair encontraste a algún coñecido que xusto vai entrar a admirar a túa obra olfativa, tes a opción de dicir “uf q mal hule ahí dentro” para ver se escurres o bulto, pero seguramente quedarás calado dirás un “Hola, qué tal” rápido e fuxirás do bar a fume de carozo para non verlle a cara ó sair.
Chegas a casa duns amigos do teu novo mozo e non funciona a cisterna, tras moito meditar qué facer, e tentar votar auga co vaso dos cepillos de dentes, tes que sair do baño, ó sair te dirán “Ay no te dije, la cisterna no funciona” e terás que decidir, dar a cara ou pasar de todo, a resposta dependerá de cada un e da cantidade de xente que haxa na cena.
Sonadas son as anécdotas cando olvidas pechar a porta, existen persoas con sorte que dada a disposión do retrete nalgún albergue, quedaronse caladiñas e moi quietas e conseguiron pasar inadvertidas mentres o intruso lavaba a cara e os dentes e saía tan tranquilo.
Todos cagamos, é un acto común a todo xénero humano, jiña a raiña en Zarzuela, defecará Barak Obama cando chegue a casa branca, evacúa as suas heces Bin Laden nas covas de Afganistan, e xa non falemos das grandes estrelas de cine, porque incluso os hai adictos as lavativas.
O debuxo do retrete en cuestión é obra de Tere Tinaquero.

No hay comentarios: